Door de steeds maar toenemende vervoersbehoefte werden de schepen steeds groter. De doorgang door de Goudse wateren en sluizen werden o.a. daardoor steeds problematischer. Deze problematiek resulteerde in 1932 tot de aanleg van het Gouwekanaal, het Stroomkanaal en het Spuikanaal.

Het Gouwekanaal werd gegraven vanaf de bocht in de Gouwe ter hoogte van de loswal en het recent ontwikkelde bedrijventerrein (voorheen de locatie van de melkfabriek De Producent) naar de Hollandsche IJssel.

Het Stroomkanaal werd iets zuidelijker parallel aan het Gouwekanaal gegraven (1933-1936) en dankt haar naam aan de gevolgen van het dieselgemaal Pijnacker Hordijk. Dit gemaal is aan de kop van de Schielandse Hogezeedijk aan de Hollandsche IJssel gebouwd met als functie boezemgemaal, zeg maar de moderne variant van de spuisluis van weleer. De naamgever van dit gemaal was de toenmalige dijkgraaf van het Hoogheemraadschap Rijnland. Bij in werking zijn van dit gemaal zijn sterke stromingen in het water zichtbaar.

Het onderhavige gemaal verving het stoomgemaal aan de Fluwelensingel. Het verzorgt de peilbeheersing van de boezem vallend onder het Hoogheemraadschap van Rijnland.

Het stroomkanaal met op de achtergrond het dieselgemaal Pijnacker Hordijk

In het Gouwekanaal werd de Julianasluis gebouwd. Vanwege de vele problemen die ontstonden door de slappe veenbodem werd de sluis pas in 1936 opgeleverd.

Gedurende de bezettingsjaren 1940-1945 werd de gedenksteen in de muur van het sluiskantoor verwijderd en werd de naam Julianasluis omgedoopt tot “Nieuwe Sluis”.

De Julianasluis is een belangrijke schakel in het nationale scheepvaartverkeer en van groot economisch belang. Niet voor niets is deze sluis tot stand gekomen door en in beheer van Rijkswaterstaat. Het belang van deze sluis was en is vele malen groter dan de belangen van de stad Gouda. Vele goederen werden en worden vanuit Rotterdam via de Hollandsche IJssel, Gouwe, Aarkanaal naar de noordelijke regionen vervoerd. Zo werden de kerosinetransporten voor Schiphol vele jaren via deze vaarroute vervoerd.

Het belang van deze sluis werd nog eens onderstreept door de renovatie en modernisering van het complex in 1985, waarbij de twee bruggen aan weerskanten van de sluiskolk werden vervangen door de huidige exemplaren.

Ondanks de enorme verbetering voor de scheepvaart met de totstandkoming van deze sluis bleek door de voortgang in de economische ontwikkeling deze sluis niet voor de eeuwigheid te zijn gebouwd. Door verdere schaalvergroting in de scheepvaart was 70 jaar na de oplevering de sluis veel te krap geworden. Schepen met een lengte van 95 meter en een breedte van 11,40 konden in de schutkolk van 110 meter lang en 12 meter breed nog net een plaatsje vinden. De volumes van de binnenvaartschepen zijn verder opgeschaald naar 2000 ton met een scheepslengte van 105 meter en breedtes tot zo’n 14 meter. Binnen het segment van de grote en luxe jachtbouw nemen de formaten van deze schepen ook verder toe, waardoor het transport van de jachten van de bouwers aan De Kaag naar Rotterdam steeds problematischer was worden. Derhalve klonk al jaren de roep om de Julianasluis te vergroten en te moderniseren.
Op 13 november 2009 werd door de Provinciale Staten van de provincie Zuid-Holland besloten een tweede kolk aan te leggen. Dit betekende dat er een aanpassing nodig was van het sluiseiland. De tweede sluis kwam gereed in 2014 en is 14 meter breed, 115 meter lang en iets dieper dan de oude, zodat ook grotere schepen er gebruik van kunnen maken. De scheepswerf Van Lent Shipyard heeft 2,5 miljoen euro meebetaald aan de totale nieuwbouwkosten van ca. 35 miljoen euro.

Onderstaand een foto-impressie van het indrukwekkende nieuwe sluizencomplex.

Foto’s Nico J. Boerboom

Terug naar het actuele sluizenmenu